Verslag Marathon van Amsterdam door Rick van Emous

Amsterdam Marathon 18 oktober 2015

Door een intensief studie traject lag de laatst gelopen marathon alweer 2 jaar (Amsterdam oktober2013) achter me. Die marathon stond in het teken van het uitlopen in een nette tijd. Dat kwam omdat de marathon daarvoor bij 41 kilometer eindigde in een liggende positie.
Dus moest het zelfvertrouwen weer worden opgepoetst. Die van 2013 ging in 3:26:25 (4:54 per kilometer). Dus moest die van 2015 een stukje harder kunnen.
Om dit te bereiken nam ik contact op met iemand die de marathon in 2:36 heeft gelopen. Ja Rikkie ging eindelijk eens aan een schema in plaats van zomaar een beetje blind in de rondte te hollen.

De eerste trainingen werden eind mei gestart en besloegen in totaal 21 weken met maximaal 4-5 trainingen per week en slechts rond de 70 kilometer in de week. Dat was wel even wennen voor de kilometer vreter. Met name dat in het schema aangaf dat er maximaal 2 uur en 10 minuten gelopen moest worden tijdens de lange duurloop. De verste training was om precies te zijn slechts 23,9 kilometer met een gemiddelde pace van 5:13. In aanloop naar de marathon waren er 2 nevendoelen. De Fish Patoto Run van Urk naar Emmeloord (5 weken van tevoren) en de 30K wedstrijd in Almere (2 weken van tevoren). De FPR moest zo hard als het kon en is echt een wedstrijd naar mijn hard. Niets mooie omgeving of lommerijke bospaden maar gewoon 12,8K rammen op één rechte weg. Als ik bij een wedstrijd lees dat het een mooie omgeving is blijf ik liever thuis. Mooie omgeving is voor wandelen en ik zie toch niets van de omgeving en loop alleen maar te schelden op dat kl…te zand of pokke heuvels.

Met de wind schuin rechts op kop ging die FPR in iets meer dan 52 minuten (pace 4:04). Dat was wel  lekker voor het vertrouwen dat het wel goed zat met de snelheid. Daarna nog enkele weken intensief trainen naar de 30K van Almere. Plan was om tussen 4:25 en 4:30 te vertrekken en in een goed groepje te komen omdat er weer veel wind stond. Dat plan mislukte behoorlijk. Liep eigenlijk iets te hard de eerste 20K en heb 29K in mijn eentje gelopen. Lekker aan het plan gehouden weer…

Kwam echter de halve marathon door in iets meer dan 1:32 maar na 25 K werd het strijden… Moet erbij vertellen dat ik de avond van tevoren nog 37,7 had en dus niet helemaal topfit. Het tempo ging iets omlaag maar kwam gemiddeld toch uit op een strakke 2:13:25 (pace 4:26). Dit gaf me heel veel vertrouwen voor de marathon. Die is tenslotte maar iets verder en mag een beetje langzamer. De laatste weken nog even de haas uitgehangen in Nijkerk (voor Greet) en de week later voor mijn broer Albert bij de Rusthoeveloop.

Marathon

Ik had de mazzel dat Martin T mijn startnummer op zaterdag zou ophalen. Erg lekker dat je daar niet zelf eerst voor naar toe moet. Verder hadden we voor de verzorging onderweg een echt plan bedacht. Drinken tijdens het rennen is voor mij een drama en was een van de redenen dat ik in 2012 uitviel in Rotterdam. Greet en broer Jan zouden me op 14K een ½ liter Extran isotoon drinken aangeven met een SIS gelletje eraan vast geplakt. Ze zouden er weer staan bij 24K en Jan zou dan op skates door gaan naar 36K. Mijn kinderen zouden me bij 31,5K een fles plus gel aangeven. Dit plan werd precies zo uitgevoerd en alleen dat al gaf me onderweg enorm veel moraal. Verder was het weer super met weinig wind, relatief koud (start 8°C) en lichte regen, ideaal gewoon. De eerste 20K heb ik samen gelopen met Sebastiaan Knoppert uit Putten. Jongen gast van 23 jaar die helaas door een blessure in de aanloop niet geweldig getraind was. Moest een sanitaire stop doen bij 20K en is bij 38K zelfs uitgestapt door maagproblemen. Erg balen maar ik liep gewoon als een speer. Het plan was 4:40 per kilometer te lopen en bij de doorkomst bij 5K kwam ik ook exact door in 23:20. Echter daarna ging het gas er licht op en werden rondentijden tussen de 4:30 en 4:35 genoteerd. Bij de halve kwam ik door in 1:37:33 en begon te denken dat ik misschien wel onder de 3:15 kon lopen!! Ik was in eerste instantie namelijk van plan om onder de 3:20 te gaan lopen. Twijfel besloop me wel een beetje of ik de 4:35 kon volhouden maar ik bleef pushen en had zelfs de energie om nog ietsje meer gas te geven. Met name omdat mijn hartslag extreem laag bleef. Achteraf zag ik dat ik pas bij 39K bij mijn omslagpunt zat. De regel is dat je voor de 30K niet boven je omslagpunt mag komen…. Daarnaast liep ik tijdens de laatste tien kilometer natuurlijk tientallen mensen voorbij. Ook heel veel die in het startvak geel (2:30 tot 3:00 uur) waren gestart. Bij 36K had ik even een inzinking en stokte het tempo en kreeg ik de gedachte dat onder de 3:20 finishen ook prima was. Gelukkig kreeg ik mezelf binnen enkele honderden meters weer onder controle en liep die kilometer in 4:39. Vlak voor de finish en het binnengaan van het Olympisch Stadion stonden mijn fans (familie) weer te schreeuwen naar me. Kon alleen iets mijn linkerhand op tillen wat voor zwaaien door moest gaan. Liep de laatste 600 m in 4:20 gemiddeld. Finishen blijft altijd lekker alhoewel ik op de foto gelukkig mijn zonnebril op had…

Medaille meegrissen en direct naar buiten gedribbeld. Ik wilde heel graag naar mijn supporters. Daar was ondertussen ook Elbert en Jannie en kon het nagenieten beginnen. Kon niet geloven dat ik 3:14:26 (met een kleine negatieve split) gelopen had. Dat heeft enige dagen geduurd. Vind het nog steeds een beetje raar…..

Het bizarre de volgende dag was dat ik nauwelijks last had van mijn benen. Dat moet door de goede vorm en training gekomen zijn en mogelijk ben ik niet zo diep gegaan dan anders. Alhoewel ik bij de 38K daar anders over dacht. In ieder geval sta ik als alles goed gaat begin april in Rotterdam weer aan de start. Heb noch een appeltje te schillen met de Coolsingel.